14.

Mam powoli dosyć. Chciałabym, aby wszyscy dali mi święty spokój. Ciągłe pretensje, oskarżenia. W sumie to wczoraj miałam trzy takie sytuacje. Zacznijmy od pierwszej.
Zawsze gdy są wakacje, święta, ferie to moja była przyjaciółka odzywa się tylko wtedy, kiedy coś potrzebuje. Miałam być teraz gdzie indziej. Miałam być u kolezanki na tzw. ''piżama party'', jednak z powodów atmosferycznych nie pojechałam. Owa ''eks'' napisała do mnie czy się wybieram. Wytłumaczyłam jej, ze nie i powód dlaczego nie mogę. Ona oczywiście odpisała coś w stylu: ''Nie mów, że przez pogodę nie jedziesz, bo wcale nie jest najgorsza.'' Ona nigdy mi nie wierzy.. Pewnego razu miałam trochę gorsze dni w szkole i po zebraniu moja mama była zła i dała mi taki mały szlaban. Koleżanka napisała wtedy do mnie co się wtedy u mnie działo. Odpowiedziałam, że może być. Ona spytała: '' nie krzyczała nawet?''. Powiedziałam, że nie. Stwierdziła: ''sorry, nie wierzę.''. Moje nerwy już puściły. Powiedziałam jej, ze była zła, ale nie krzyczała na mnie. Krzyk i tak by nic nie zdziałał. Do teraz nie wiem czy mi wierzy. A z resztą.. Olać ją. To ona robi tzw. melanże, a czasami udaje przed rodzicami, że jest trzeźwa. Twierdzi, że oni nic nie wiedza ani nie podejrzewają. Mhm, jasne. 
Mam też drugą koleżankę. Znamy się dosyć długo i ona wie, że wszystko może mi powiedzieć. Zaniepokoiłam się, gdy miała opis ''na co mi to było:(''. Natychmiast napisałam. Powiedziała, ze nie chce o tym gadać. Rozumiem, ma prawo. Piętnaście minut później, że poradziła się mojej kuzynki. Mi nic nie chciała powiedzieć. Nikt nigdy mi nic nie mówi. I chyba wiem dlaczego. Nie umiem pomagać, nie umiem pocieszyć. Potrafię wydukać tylko ''będzie dobrze'' albo ''bo to idiota''. Innym przychodzi to z łatwością, a mi? Nigdy nie wiem co powiedzieć. Męczy mnie to. Chciałabym być oparciem dla innych, ale po co skoro nie umiem ich nawet odrobinę pocieszyć?
Kuzynka stwierdziła, że w ogóle się nie przejmuję tym, że ją coś boli.Odpowiedziałam jej, ze codziennie ją coś boli, więc przestałam w sumie reagować. jaką przeczytałam odpowiedzieć? ''A jak będę umierała kilka dni to tez byś się nie przejęła, bo umieram od paru dni?''. Wtedy wybuchnęłam i kazałam wszystkim dać mi święty spokój. Dobra, dosyć już tego. Koniec tematu. Macie własne życie. Nie będziecie się przejmować nastolatką urodzoną w latach dziewięćdziesiątych.


Jaki był mój pomysł? Otóż.. chciałam zrobić coś w rodzaju takiego czatu kamerkowego. Odpowiedziałabym na pytania, byśmy pogadały na różne tematy, nasze poglądy, ewentualnie popisały na czacie. Wiem, zryty pomysł.

Jedyna piosenka, która kojarzy mi się z feriami.

Billy Talent - Surrender